Diş implantları, eksik diş köklerinin yerine çene kemiğine yerleştirilen titanyum vidalar olarak tanımlanır. Bu implantlar, yerleştirildikten sonra çevreleyen kemikle kaynaşarak stabil bir yapı oluşturur. Ardından, implantın üzerine bir kron eklenerek hem estetik hem de fonksiyonel bir gülümseme sağlanır.

Eksik bir diş, yaşam kalitesini olumsuz etkileyebilir. Diş implantları, doğal dişlere en yakın stabilite ve güvenilirliği sunarak gülümsemenizi kalıcı olarak yeniden kazanmanızı mümkün kılar.

Diş implantı yaptırma kararı, yaşamınızı önemli ölçüde etkileyebilir. Bu tedaviye karar verenlerin göz önünde bulundurması gereken çeşitli faktörler vardır; özellikle implantın vida kullanılarak mı yoksa vida kullanılmadan mı yerleştirileceği büyük bir önem taşır.

Vidalı İmplantlar:

Vidalı implantlar, abutment ile kron arasında yapıştırıcı kullanılmadığı için potansiyel komplikasyonlardan muafdır. Vida tutuculu ve yapıştırıcılı implantların başarısızlık oranları benzer olsa da, araştırmalar vida tutuculu restorasyonların daha az biyolojik ve teknik komplikasyon yaşadığını göstermektedir. Yapıştırıcılar, enfeksiyon riskini artıran bakterilerin gelişimi için uygun bir ortam oluşturabilir.

Vidalı implantların en büyük avantajı, çıkarılabilir olmalarıdır. Herhangi bir sorun ortaya çıktığında, kronun veya abutmentin çıkarılabilir yapısı, sorunları çözmeyi kolaylaştırır. Ayrıca, vidalar zamanla gevşese bile yeniden sıkılabilirler.

Ancak, vidalı implantların estetik açıdan bazı eksiklikleri bulunmaktadır. Abutment içinden vida ile bağlandıkları için, protezde görünür bir vida deliği kalabilir. Bu durum, özellikle ön diş implantlarında estetik bir sorun teşkil edebilir.

Vidasız İmplantlar:

Vidasız implantlar, vida tutuculu implantlara göre daha iyi bir estetik sunar. Protez, doğrudan implant abutmentine yapıştırıldığı için görünür bir vida deliği olmaz ve sonuç daha doğal bir görünüm sağlar.

Ancak, yapıştırıcılı implantların temizlenmesi zor olabilir. Aşırı yapıştırıcı kullanımı, enfeksiyon riskini artırarak implantın başarısız olmasına neden olabilir. Ayrıca, yapıştırıcılı implantların çıkarılması genellikle zor olduğundan, onarıma ihtiyaç duyduklarında tüm restorasyonun yeniden yapılması gerekebilir.

Sonuç Olarak:

Hangi implantın daha uygun olduğu, her durumu ve hasta koşullarını göz önünde bulundurarak belirlenmelidir. Estetik ön planda ise, yapıştırıcılı implantlar tercih edilebilir. Eğer estetik daha az öncelikliyse, vida tutuculu implantlar esneklik sağlar ve enfeksiyon riskini azaltır. Her iki yöntemin de başarılı bir uzun vadeli restorasyon için dikkatli planlama ve uygulama gerektirdiği unutulmamalıdır.